“ရီ့ကို ကိုယ်ချစ်တယ်ဆိုတာ အခု ထပ်ပြောမလို့ဟာ” “အာ ကိုဇော်ကလဲ” “ဟုတ်တယ် ရီ၊ ကိုယ်လည်း သိပ်ပြီး မစောင့်ထိန်းချင်တော့ဘူး၊ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က အရင်ကတည်းက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်နေခဲ့ကြတယ်ဆိုတာ အခုသိပြီဘဲ၊ အကြောင်းကြောင်းကြောင့်သာ မပေါင်းရတာ၊ ကိုယ်တော့ […]
“ ဘယ်မှာနေလဲ…..” “ ရန်ကင်းမှာပါ ..ဆရာ….” “ အင်..ဟုတ်လား . . . . ကျနော် သွားမယ့်ဖက်ဘဲ … လမ်းကြုံတယ်….လိုက်ခဲ့ပါလား . . ” “ နေ..နေပါစေ..ဆရာ……။
မြနွယ် မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့ ။ ဒူးထောက်လျှက် ခွေကျကာ ပါးစပ်က တအင်းအင်း ညည်းညူနေရသည်။ ကြာညိုက သူမရဲ့ ရေလဲထဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကား၍ မြနွယ်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲကာ ရွှေခရုလေးနဲ့ အနီးဆုံးနေရာအထိ မြနွယ်ရဲ့မျက်နှာကို
“အားးး ကိုလတ် တောင်လာပြီ၊ ငါ့ထဲမှာ ပြည့်နေတာဘဲဟာ၊ နင်ဟာလေ၊ အရင်ကလိုဘဲ” “ငါ မပြောဘူးလား၊ နင်နဲ့ဆို ငါက အမြဲထန်နေတာ သိပြီလား၊ လုပ်တော့ဟာ နင့်စိတ်ကြိုက်” မ၀ေက ကိုလတ်ဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ သူ့ခါးကို ဖြေးညှင်းစွာ
သူတို့ လူစုံပြန်ရောက်လာကြ၍ မြတ်ထွန်းလည်း ကလေးတွေ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုနှင့် အငယ်မ မို့မို့ကိုရော ဒီနှစ်မှ သူငယ်တန်းစတက်သည့် မြေးအကြီးကောင် ကစ်ကစ်ကိုရော အကြိုအပို့လုပ်ရင်း အလုပ်ကတော်ရုံနှင့် မအားလပ်နိုင်တော့ပေ။ ညဖက် လူခြေတိတ်ချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံနိုင်ကြသည်။ ဒါတောင်မှ
( ခက်တယ်ကွာ… မင်းလုပ်တာ.. ငါတော့ သေတောင် သေလိုက်ချင်တော့တာဘဲ …) ( အစ်မရယ်.. ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ .. လာပါဗျာ.. လိုးကြရအောင် …) ( အို… လွှတ်..
📒အပိုင်း (၂)📒 ထမိန် ပြန်ဝတ်ပြီး ပေါင်ကြားထပ်ကုတ်နေတာမို့ ကျုပ်လည်း အိမ်ရှေ့လုံတန်းလျားပေါ်က ထမင်းချိုင့်လေးယူပြီး စက်ရုံဘက် လျှောက်ခဲ့လိုက်တာ။ စက်ရုံက မဝေးပါဘူး ကျုပ်နေတဲ့ ရပ်ကွက်နဲ့ ၅ ပြလောက်ပဲ။ ကျုပ်ရောက်တော့ ကားပေါ် အချိုရည် ပုလင်းကဒ်တွေ
မိုက်ကယ်က အဝတ်အစားအကုန် မချွတ်တဲ့ မိန်းကလေးကို ဆက်ဆံရတာကို နှစ်သက်တယ်နဲ့တူတယ်။ မိုက်ကယ်ကတော့ ဘောင်းဘီရှည်ကို အကုန်ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံအင်္ကျီ နဲ့ ဘောင်းဘီကိုတော့ ဝတ်ထားတုန်းပဲ။ နှင်းလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ကုန်းပြီးချွတ်တုန်း မိုက်ကယ်က နောက်ကနေ ခါးကို လှမ်းဖိလိုက်တယ်။
ပြောရင်း သူအိတုံဆီကို ထသွားကာ အိတုံကို ထခိုင်းလိုက်ပြီး ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိတုံရဲ့ ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း ဖြစ်ညှစ်လိုက် ပင်တီကြိုးကို ဆွဲလိုက်လုပ်နေရင်း ”ကို အိတုံကို ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကိုဖြဲပြီး နောက်ပေါက်ကို အားရပါးရ