မမဖြူ က အသက် (၃၀) နီးပါး ရှိနေ ပြီ။ အပျိုကြီးဆို တာ တောင် မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည်။ မမဖြူက အတော်လှသည်။ အသားဖြူဖြူနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည်။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို […]
ဒီ နေ့ ည ညစာ အတူစားဖို့ ဖိတ်ထားတာမို့ ဇော်မျိုးအိမ်ကို ကျနော်လာခဲ့ရတယ်။ လာသာလာရတာ။ မျက်နှာတော့ အပူသား။ အဖြစ်က ဒီလိုဗျ။ ဇော်မျိုးမှာ အရမ်းလှတဲ့ သီတာဆိုတဲ့ မိန်းမရှိတယ်။ သီတာက ခေတ်မီမီနဲ့ အားကစားလိုက်စားလို့
ကို ကျော်မြ ရှင်နတ်ပြည် ရောက်ဖူးလား” နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေသဖြင့် ဆေးခန်းလာပြသည့် ကျော်မြ ကျေးရွာသူနာပြု ဆရာမလေးမိချို၏စကားကြောင့် နည်းနည်းကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဒီနေ့မှ ဆေးမှူးကလဲ မရှိ။ မြို့ကတိုက်နယ်ဆေးရုံသို့ ခဏပြန်သွားရာ ဆေးခန်းတွင် မိချိုတစ်ယောက်သာရှိသည်။ ကျော်မြလဲ ယခင်ရွာမှာသူနာပြုဆရာမ
ကျနော် ဆယ်တန်းတုန်းက သူငယ်ချင်းတွေ စုပြီး ဆရာမတယောက်ရဲ့ အိမ်မှာ စာအတူလုပ်ကြပါတယ်။စာကို ညဆယ်နာရီခွဲအထိ လုပ်ကြပြီး ဆရာမအိမ်မှာပဲ အိပ်ကြပါတယ်။ ဆရာမက အသက်သုံးဆယ်လောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ အိမ်ထောင်ကျတာလည်း သိပ်မကြာသေးဘူးဗျ။ တညမှာတော့ သူငယ်ချင်းတယောက်ကနေပြီး လက်တို့ပြီးခေါ်သွားလို့ လိုက်သွားကြတာ၊
အိပ်ခန်း ထဲမှ ‘ မိုင်မိုင် ’ ၏ အလန့် တကြား အသံကြောင့် သီတာပြုံးလက်ထဲမှ စာစောင် ကိုချ၍ ကမန်းကတန်းထ၍ ပြေးလာမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ မှန်ရှေ့မှာရပ်နေသော မိုင်မိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘာအဝတ်အစား မှမရှိ။
ကျနော့် အိမ်က လုံးချင်း တိုက် အိမ်လေး ပါ။ တော်တော် လေးလည်း ကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေ မယ့် လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့် အဖေ ရယ် ၊အမေ ရယ်၊ ကျနော်
ကို ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ ဟင် ” ချစ်သူရဲ့ အမေးစကားကြောင့် တွေးလက်စ အတွေးတွေ အမျှင်ပျက်သွားခဲ့ရတယ်။ “ဟင် ဪ၊ ဘာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ဟိုတွေးဒီတွေးပေါ့။” ပါးစပ်ကသာ ဒီလိုဖြေလိုက်ရတာ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ပြောင်းပြန်။ “ဟူး…
အား ရှီး ကျွတ် ” အမေ့ ရေ အ့သေပါ ပြီ သင်ဇာ့ပါးစပ် က နေ ညည်းညူ သံတွေ တရစပ် ထွက်ပေါ် နေသည် ။ ယောက်ျား ဖြစ်သူ ကိုမင်းနှင့်
အ …. အား…သိပ်နာ နေလား…. အင်း….ဟင်း.. မနေ့ညကမှစပြီး ခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခု ဒုတိယည ရောက်လာပေမယ့်…လိုးပြီးရင်း လိုးရင်းလုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ…. ဟင့်အင်း….ဝင်နေပြီပဲကွာ….ဖြေးဖြေးလုပ်….နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့…. အားအင်ချိနဲ့သော သွယ်သွယ်၏ လေသံလေးက အိမ်ထောင်ဦး