အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

ကောင်းချက်ကတော့ တိမ်တွေပေါ်မျောလွင့်နေသလိုပဲရှင်

မေမိုး မျက်နှာ လှလှလေးသည် အောင်စိုး ၏ သူမကိုအာသာ ငမ်းငမ်း ကြည့်နေသော မျက်လုံးအစုံကို မြင်ပြီး ထိတ်ခနဲ လန့်သွားမိသည်။ အောင်စိုးသည် သူမ ပျိုဖော်ဝင်စ ၁၅ ၁၆ နှစ်သမီးတည်းက ခု အသက် […]

အပြာစာအုပ်

တခါမှမခံစားဖူးတဲ့ အားမာန်အပြည့်နဲ့ကစ်ချက်တွေပဲရှင်

ငိုက်မြည်း လာသော မျက်လုံးများ က မည်သို့မျှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ သဲသဲတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်တဝက်နိုးတစ်ဝက် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ညအိပ်မီးလေးရဲ့ မှိနိပြပြအလင်း ရောင် အောက်မှာ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် အသားနှင့်ကပ်လျက်ရှိသော ညဝတ်အကျီ ပန်းရောင်လေးက မခိုတရို့ ကျီဆယ်နေသကဲ့သို့

အပြာစာအုပ်

ဘယ်သူနဲ့ဖြစ်ဖြစ် အရသာကိုရှိနေတာပဲကိုကိုရယ်

ဒီး ဒီး အသံ ပိတ်ထား သော် လည်း ဖုန်းရဲ့ (vibrate mode) ကြောင့် သူမ၏အလုပ်စားပွဲလေး တုန်ခါသွားသည် ဖုန်းမှာ ကိုကို့ (Massage Notification)လေးမှန်း သိသိခြင်းကြည့်လိုက်တော့ ” လီး ဆာနေပြီလား

အပြာစာအုပ်

အရသာရှိတယ်ဆိုတာထက်ကို ပိုပါတယ်ချွေးမလေးရယ်

ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင် အိမ် ကို ရောက် တော့ ဟွန်းသံအရင်ပေးလိုက်သည်။အရင်ကသူ့ကားဟွန်းသံ ကြားသည်နှင့် သူ့ချွေးမမှာအိမ်ထဲမှထွက်ခါသူ့ကို ထွက်ကြိုလေ့ရှိသည်။ဒီနေ့မှ လူရိပ်လူရောင်မမြင်သဖြင့် ကားပေါ်မှဆင်းပြီးအိမ်ထဲဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတွင် သူ၏ချွေးမလေးကို ဖင်သားဖြူဖြူလုံးလုံးလေးက ထမီလှန်ပြီးပေါ်နေသည်။ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဦးသိုက်မောင်းမြင်လိုက်ရတော့မျက်လုံးကခွာမရဖြစ်သွားသည်။နောက်မှ ဧည့်ခန်းထဲဝင်ပြီးအနားတိုးကြည့်လိုက်မှအေးအေးလှိုင်၏ ကျောကုန်းမို့မို့လေးကတုန်တုန်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်

အပြာစာအုပ်

ဘက်စုံတော်တဲ့မောင်လေးကို မမစွဲနေပြီကွယ်

မမမိုး စိတ်လေ နေပါ သည်  ယောက်ျားကမလေးရှားမှာအလုပ်သွားလုပ်တာ၆လပဲရှိသေးသည်.. တနေ့တခါတောင်ဖုန်းမဆက်ဘူး.အလုပ်များလို့ဆိုပီး အကြောင်းပြနေသည်.. ဒီကြားထည်းကိုဗစ်ကပေါ်လာပြန် သည်..အိမ်မှာယောက်္ခမရယ်..ယောက်ျားရဲ့ညီရယ်.မမိုးရယ်သုံးယောက်ထည်းရှိသည်.. …..အသက်၅၀ယောက်ခမကစာအုပ်ဖတ်လိုက်အိပ်လိုက်နှင့်ဟုတ်နေသည် . .  မတ်တော် မောင် ကလည်းဖုန်းပွတ်လိုက် အိပ်လိုက်နှင့်သာယာနေကြသည်.. ကိုဗစ်ရောဂါကြောင့်ဘယ်မှမထွက်ချင်ကြအိမ်တွင်းအောင်းကာလဖြစ်ပေသည်.. တိုက်ခန်းမှာနေကြသဖြင့်အခန်းသုံးခန်း မှာတယောက်တခန်းအောင်းရင်အချိန်ဖြုန်းနေရတာငြီးငွေ့စရာပေ… …….တနေ့တနေ့ဖေ့ဘွတ်နဲ့တင်အချိန်ကုန်လေသည်..

အပြာစာအုပ်

ကြိုက်သလောက်သာလာစမ်းပါ အေဆေးပါနော်

တစ်နေ့ သော နေသာ၍ တိမ်ပြာသော တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ဖြစ်ပါသည်။ တိမ်ပြာသော်လည်း ဝါတွင်းကာလဖြစ်သောကြောင့် မင်္ဂလာ ဆောင်မည့်သူများ မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မင်္ဂလာဆောင်မယ် သီချင်းအပြင် နတ်ရေးငယ်ရွှေစာ ဖွင့်ရန် မလိုသေးချိန် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတစ်ခုသော

အပြာစာအုပ်

နှစ်ယောက်ဆင်း နှစ်ယောက်တက် ဆက်လက်ထွက်ခွါပါ

နှဖူးထက် က ချွေးစလေး တွေကို လက်ခုံနဲ့ တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ

အပြာစာအုပ်

အသဲခိုက်အောင်ကောင်းနေတော့လဲ ခွင့်ပြုပေးရတာပေါ့ရှင်

”  ဝုတ်  ဝုတ် ဝုတ်  ဝုတ် ” ရပ်ကွက် အတွင်း ခိုကပ် နေ သော ခွေး၂ကောင်မှာ နှင်းသူဇာ အားထိုးဟောင်တော့သည်။ ” ဟဲ့ခွေး – ဟဲ့ခွေးးး သွားစမ်း ”

Scroll to Top