အပြာစာအုပ်

ဂျူန်း ဂျူန်း ဂျတ် ဂျတ် ရန်ကုန် က နေ မန်းလေး ရထား ကြီး ဆန်တက် လေပြီ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် စာရင်းကိုင် ( ၁ ) ဘဝနဲ့ ရန်ကုန် […]

မြောက်ဥက္ကလာကို ပြန်သော မီနီ ဘက်စ်လေး ထိုးရပ် လာ တော့ လူအုပ်ကြီး နဲ့ အတူ မသီတာလဲ ကားပေါ် တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် စနေနေ့နေ့လည်ခင်းပဲရှိသေးသည်၊ ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင်ကားပေါ်တက်ဖို့တောင်မန ည်း။ သီတာက

“ ဆရာ လေး..ထန်းရေချိုလေး သောက်ဦး မလား ဗျ ” ထန်းတော ရှေ့မှ ဖြတ်သွား သော ကျောင်းဆရာ လေး တင့်ဆွေ ကို ရွာမှ ကာလသား ခေါင်း ကိုချက်ကြီး က

ငိုက်မြည်း လာ သော မျက်လုံး များက မည်သို့ မျှ ဟန်မဆောင် နိုင်တော့ပဲ သဲသဲ တစ်ယောက် ကုတင် ပေါ်တွင် အိပ် တဝက် နိုးတစ်ဝက် ဖြစ်နေ ပါတော့သည် ။ ည

ရွှေရည်လဲ့ သည် ဇော်မင်းကို ၏ ရဲ့ဟာကြီး ကို သေသေ ချာချာ ကိုင်ဆွ ပေးရင်း က ပိုပြီး စိတ်တွေ ကြွတက် လာရလေ သည် ။ “ လဲ့………ဇော့်……လီးကြီး ကို

အောင်မောင်း ။ မိန်းမ မယူခဲ့ဘူး။ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိတယ်။ ရွာဘက်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်တယ်။ အသက်က တော်တော်ကွာပါတယ်။ ကျနော်က ငါးဆယ့်ငါး၊ သူကသုံးဆယ့်ငါးပေါ့။ ကျနော်ပင်စင်ယူလိုက်ရတဲ့အခါ ကျတော့စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေအောင် ဈေးထဲမှာဆိုင်ခန်းလေးဖွင့်ပြီး ဈေးရောင်းတယ်။ ပြသနာက့ ကျနော်ပဲဗျ

ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ

”  ခုန  …  ဖုန်းဆက် တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မှာ ထားတာပါ ” ” ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ

ကျွန် တော့် ထက် အသက် (၇) နှစ် လောက်ကြီးသော မမသန့်နှင့် ပတ်သတ်မိပုံ ကိုပြန်တွေးမိနေပါသည်…..,ကျွန်တော် ၏ အလုပ်မှာ မမသန့် တို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်. မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင်