အပြာစာအုပ်

တစ်နေ့ တော့ ညနေ စာ စားပြီး ပျင်း တာ နဲ့ ကျုပ် ရွာ ထဲ လျှောက်လာ ခဲ့ တယ် ။ အချိန် က မှောင်ရီ ပျိုးနေတဲ့ အချိန် […]

ကျနော် က ချစ်သူကို အရမ်းချစ် အရမ်းသဝန်တိုတယ်သူပါ။ကျ‌နော့်ချစ်သူကို စေ့စေ့ကြည့်တာတောင် ကြိုက်တယ်သူ မဟုတ်ပါ ဘူး။ကျနော်လို လူမျိုးက ကွတ်ကိုးကပ်ကို စိတ်ဝင်စားလာမယ်။ကျနော် မိန်းမကို သူများတွေ တက်လိုးတာကြည့်ပြီး ကျေနပ် နှစ်ခြိုက်နေမိမယ်လို့ ထင်တောင် မထင်မိထားပါဘူး။ခုတော့ ကျနော်က

အတင့် ဟု အများက ခေါ်ကြ သော တင်မေလှ သည် တော်တော် လှသည် ။ အိုး က လည်း လုံးကျစ် နေသည် ။ ကိုယ်လုံး ကလည်း သွယ်သွယ် လေး

သမီး ရေ ချစ်ယွန်းမေ …. ချစ်ယွန်းမေ ဆို သော (၁၅) နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ ကောင်မလေး တစ်ယောက် ရှင်’မေကြီး…. သမီးစာသင်ဖို့ Guide ငှါးထား တယ်

` ခွေး တွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေသိလား´ `အငုံ´ ငယ်သံပါအောင်ကြုံးအော်ပြစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေ သည် ။ အငုံမေမေ၊ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်းဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ခါ၊

ကျွန်မဆိုတာကလဲ သိတဲ့ အတိုင်းပါဘဲ . . ။ ရင်အုံ ကြီးကြီး ၊ တင်သား ထွားထွား နဲ့ မြင်ရ တဲ့သူ ဘဝင် ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံး ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူပါ .

မြိုစွန် တစ်နေရာ အဝေးပြေး လမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ” မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ် “ ”

ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောက်သက် က (၆) နှစ် ။ ကလေး မရှိဘူး။ မယူတာ ဆိုပါတော့ဗျာ။ ကလေးလည်း မမွေးဘူး။ မျော့လည်းပါတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမစောက်ဖုတ်က ဘယ်ချိန်လိုးလိုး အသစ်တိုင်းပဲဗျ။ နေ့တိုင်း နီးပါး လိုးဖြစ်တယ်။ လိုးတိုင်းလည်း

ပိုးသား နက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံ လေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင်