အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

တော်တော်စိတ်ထနေပြီလား ဆရာရယ်

သမီး ရေ ချစ်ယွန်းမေ …. ချစ်ယွန်းမေ ဆို သော (၁၅) နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ ကောင်မလေး တစ်ယောက် ရှင်’မေကြီး…. သမီးစာသင်ဖို့ Guide ငှါးထား တယ် […]

အပြာစာအုပ်

တကိုယ်လုံးသာပစ်ဝင်လိုက်ပါတော့ မောင်ရယ်

မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်မိသည်နှင့်ကိုယ့်ဖက်ကသိမ်ငယ်သွား မိ၏ ။ မရယ်မပြုံးသော်လည်း ဝမ်းသာပီတိဖြစ်သည့်မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေသည်ပာုပဲ — ခံစားလိုက်ရသည်။ ‘‘ ဗိုလ်ချူပ်ဈေးသွားချင်လို့ ’ ‘’ ဟုတ်ကဲ့ — တက်ပါ ’’ ကားတံခါးကိုဖ ွင့် ပေးပြီး

အပြာစာအုပ်

ကောင်းလဲကောင်းတယ် ရှက်လဲရှက်တယ်ကိုကိုရယ်

“ “ ဆောင့် အင့် အင့် နာနာလေး အစ်ကိုရယ်”” ““ဒါနဲ့ ဆောင့်တာ နာတယ်ဆို” “အဟွန်း နာလို့ နာတယ် ပြောတာပေါ့ ခုမှ မနာတာ” ထက်ကျော်ဖင်ကြီးကို ဆွဲမြောက်လိုက်၏။ လုံးပတ် ငါးလက်မနီးပါး

အပြာစာအုပ်

ဝကိုမဝနိုင်အောင်ပါပဲလား ကိုကြီးရယ်

ကျွန်တော် နာမည် က ကျော်ကျော်သန်းပါ အပေါင်း အသင်းတွေ က တော့ ကျော်ကြီး လို့ ခေါ်ကြတာ ပေါ့ တက်ဆီ သမားလေး ကျော်ကြီး ပေါ့ဗျာ ကျော် အသက် (၂၅) မှာ

အပြာစာအုပ်

အရှိန်ရလေ ပိုဝုန်းကောင်းလေပေါ့ရှင်

နိုင်ထူး တက္ကသိုလ် စတက် တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက်

အပြာစာအုပ်

ပျိုတာအိုတာတွေအသာထား ကောင်းဖို့ကသာအဓိကပဲနော်

အ ဟင်း အား ကောင်းလိုက် တာ အောင်ရယ် ဘယ်လို တွေ လုပ်နေ တာလဲ ” တိတ်ဆိတ် သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေး ထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံ နေပေသည်

အပြာစာအုပ်

မျှော့နဲ့ဆိုတော့ အမြဲတမ်းအသစ်အတိုင်းပါပဲရှင်ရယ်

ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထောက်သက် က (၆) နှစ် ။ ကလေး မရှိဘူး။ မယူတာ ဆိုပါတော့ဗျာ။ ကလေးလည်း မမွေးဘူး။ မျော့လည်းပါတာဆိုတော့ ကျွန်တော့်မိန်းမစောက်ဖုတ်က ဘယ်ချိန်လိုးလိုး အသစ်တိုင်းပဲဗျ။ နေ့တိုင်း နီးပါး လိုးဖြစ်တယ်။ လိုးတိုင်းလည်း

Scroll to Top