အပြာစာအုပ်

အပြာစာအုပ်

မမ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မောင်လေးရယ်

ဖြစ်ပုံက ဒီလိုလေးးးဗျ ကျနော် ပျင်းးလို့ဆို သူငယ်ချင်းးတွေနဲ့ ကလပ် သွားမူးပြီး က နေတုန်း ဘေးးနားး အသားးဖြူဖြူဒေါင်ကောင်းးကောင်းး ကိုယ်လုံးးလှလှ နဲ့အမျိုးးးသမီးးတစ်ဦးးးကနေတာတွေ့တော့ နည်းးနည်းးစိတ်ဝင်စားးသွားတယ်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်မိတော့ သူအကျီၤ လည်ဟိုက်လေးး ကြားထဲက မို့ထွက်နေတဲ့ရင်သားလေးးက သူ့ရဲ့ ကခုန်မှုကြားမှာ […]

အပြာစာအုပ်

ကြိုက်တဲ့အချိန်လာခဲ့ စိတ်ကြိုက်ကိုဖြစ်စေရမယ်ရှင့်

ဂိုထောင်ထဲတွင် မိဝေနဲ့ နှစ်ယောက် ထဲ ပစ္စည်းထုတ်နေရင်းနဲ့ မိဝေကိုကျွန်တော်ကလှန်းစလိုက်သည်ဟိတ် မိဝေ နင်အောက်ကဘာခံဝတ်လာတာတုန်း အတုကြီးခံဝတ်လာတာမို့လား အံမာ ဘာ အတုရမှာတုန်း မယုံရင်လာကိုင်ကြည့်လှည့်အယ် အဲဒါတော့ ကျွန်တော်မရဲသလိုဖြစ်သွားမိတယ် ဒါပေမဲ့မိဝေကမရဘူး ကျွန်တော့ရှေ့ကိုလာရပ်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့ဖင်ပေါ်ကို

အပြာစာအုပ်

တော်တော်စိတ်ထနေပြီလား ဆရာရယ်

သမီး ရေ ချစ်ယွန်းမေ …. ချစ်ယွန်းမေ ဆို သော (၁၅) နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး ဖြူဖွေးနူးစွတ်ပီး အင်မတန်ချစ်ဖို့ ကောင်မလေး တစ်ယောက် ရှင်’မေကြီး…. သမီးစာသင်ဖို့ Guide ငှါးထား တယ်

အပြာစာအုပ်

တကိုယ်လုံးသာပစ်ဝင်လိုက်ပါတော့ မောင်ရယ်

မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်မိသည်နှင့်ကိုယ့်ဖက်ကသိမ်ငယ်သွား မိ၏ ။ မရယ်မပြုံးသော်လည်း ဝမ်းသာပီတိဖြစ်သည့်မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေသည်ပာုပဲ — ခံစားလိုက်ရသည်။ ‘‘ ဗိုလ်ချူပ်ဈေးသွားချင်လို့ ’ ‘’ ဟုတ်ကဲ့ — တက်ပါ ’’ ကားတံခါးကိုဖ ွင့် ပေးပြီး

အပြာစာအုပ်

ကောင်းလဲကောင်းတယ် ရှက်လဲရှက်တယ်ကိုကိုရယ်

“ “ ဆောင့် အင့် အင့် နာနာလေး အစ်ကိုရယ်”” ““ဒါနဲ့ ဆောင့်တာ နာတယ်ဆို” “အဟွန်း နာလို့ နာတယ် ပြောတာပေါ့ ခုမှ မနာတာ” ထက်ကျော်ဖင်ကြီးကို ဆွဲမြောက်လိုက်၏။ လုံးပတ် ငါးလက်မနီးပါး

အပြာစာအုပ်

ဝကိုမဝနိုင်အောင်ပါပဲလား ကိုကြီးရယ်

ကျွန်တော် နာမည် က ကျော်ကျော်သန်းပါ အပေါင်း အသင်းတွေ က တော့ ကျော်ကြီး လို့ ခေါ်ကြတာ ပေါ့ တက်ဆီ သမားလေး ကျော်ကြီး ပေါ့ဗျာ ကျော် အသက် (၂၅) မှာ

အပြာစာအုပ်

အရှိန်ရလေ ပိုဝုန်းကောင်းလေပေါ့ရှင်

နိုင်ထူး တက္ကသိုလ် စတက် တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက်

Scroll to Top