ငစွာတေ… ဖြေးညှင်းစွာ ထရပ်လိုက်သည်..။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်…။ မျက်နာဖြူဖြူလေးမှာလည်း ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရသည်…။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်… မာထောင်နေသော သူ့လီးကြီး ကြောင့်ပေါ့။ အိုပန်းအိ ရင်ထဲ နွေးကနဲဖြစ်ကာ…. မျက်လုံးကို တဲအပြင်သို့… ပို့လွတ်ထား […]
အလင်းရောင်အား နည်းလှသော အုတ်တိုက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ၌ နန်းအီတူး တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေသည်။ သာမန် အားငယ်ရှိုက်ငိုရင်း ထိုင်နေခြင်းမျိုးကား မဟုတ်… တင်ပြင်ခွေလျက် လက်နှစ်ဖက်ကို ဘေးသို့ဆန့်ကားကာ… အတွင်းသို့ လေကိုတဝကြီး ရှူသွင်း ရှူထုတ်ရင်း.. သမထ ကျင့်စဉ်ကို ကျင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
” ဖလွပ် … ဖလူးးး …… ဗွီဗွီ …… ဗျစ် ဗျစ် … ဘွတ် … ဗြိ ” ဖင်ဝလေးထဲမှ လေအမ်သံနှင်အတူ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးဝင်သွားသော အသံများ တဆက်တည်း
အခန်း (၁) ” ကျွီ … ဟာ …… ကျွီကျွိ ” ” အမလေး … ဝုန်း ” ဒေါက်တာစိမ်းလတ်သူ တစ်ယောက် မနေ့ညက ဆေးရုံမှ အရေးပေါ် ညဂျူတီ
“ မြောက်ကျွန်းသူ မြောက်ကျွန်းသားတို့သည် တရားဝင် ဇနီးမယား မရှိ (ဝါ) တစ်လင်တစ်မယား စနစ်မရှိ..။ မုဒိန်းဆန်ဆန် အဓမ္မ ကာမအမှုများလည်း ကင်းရှင်း၏။ အိမ်ထောင်ရေး အရှုပ်အထွေးများလည်း လုံးဝ ကင်းရှင်း၏။ အကြင်ဖိုသတ္တဝါသည် အကြင်မသတ္တဝါအား အချစ်လွန်ကဲခြင်း
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ကြုံနေတာမို့ ကျနော်တက်ခဲ့သည့် မေဂျာ ဆရာကန်တော့ပွဲကို တက်မိသည်။ မတွေ့ရသည်မှာ ဆယ်စုနှစ် ၃ စုကျော်လောက်ရှိမည့် သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ပြန်ဆုံသည်မို့ ဟေးဟေးဟားဟား နှင့် မှတ်မိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်စကားပြောနေတုန်း ကျောင်းတုန်းက အသေအလဲ
“ရီ့ကို ကိုယ်ချစ်တယ်ဆိုတာ အခု ထပ်ပြောမလို့ဟာ” “အာ ကိုဇော်ကလဲ” “ဟုတ်တယ် ရီ၊ ကိုယ်လည်း သိပ်ပြီး မစောင့်ထိန်းချင်တော့ဘူး၊ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်က အရင်ကတည်းက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ချစ်နေခဲ့ကြတယ်ဆိုတာ အခုသိပြီဘဲ၊ အကြောင်းကြောင်းကြောင့်သာ မပေါင်းရတာ၊ ကိုယ်တော့
ကျော်စိန်ဘလည်း အချိန်ထပ်ဆွဲမနေတော့ဘဲ ထွေးထွေးရီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လိင်တန်ကို ဖိသွင်း စပ်ယှက်လိုက်သည် ။ “ အို.. အို….. အာ… ဟင်…..အင်….. အား..အား…. အား….. အား… အမလေး….. ကျွတ်ကျွတ်…… ကြီးလိုက်တာ…. ကိုကြီးရယ်…..
“ ဘယ်မှာနေလဲ…..” “ ရန်ကင်းမှာပါ ..ဆရာ….” “ အင်..ဟုတ်လား . . . . ကျနော် သွားမယ့်ဖက်ဘဲ … လမ်းကြုံတယ်….လိုက်ခဲ့ပါလား . . ” “ နေ..နေပါစေ..ဆရာ……။