“ပြစမ်း မေထွေးကို သားဂျိုးလေး ကြီးပြီလားလို့” “ကြီးသေးပါဘူးဗျ သေးသေးလေးပဲ ရှိသေးတယ်” “ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ်” “အားအားအား ယားတယ် မေထွေးရ” “ကောင်းရောကောင်းလား” “အင်း ကောင်းတယ် နောက်လည်း အဲ့လိုလုပ်ပေးနော် မေထွေး” “အမြဲလုပ်ပေးမှာပေါ့ မေ့သားလေးကို” […]
မဝင်းဝါလတ်က ဒရင်းဘက်ပေါ်တွင် ကားယားကြီးအိပ်ရင်း ဒူးနှင့်ပေါင်ကို ကွေးညွှတ်၍ ရင်ဘတ်ဖက်ဆီသို့ကပ်ကာ ရှစ်လက်မပတ်လည် မှန်ချပ်လေးနှင့် ထောင်ကြည့်လိုက်သည်။ မှန်ရိပ်ထဲတွင် ဖောင်းတင်းပြူးပြောင် ရှင်းသန့်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသားပေါ်လွင်နေသည်။ အဆီတွေစုဝေးနေသော ဆီးခုံမို့မို့က ဝင်းဝါသော အရေပြားကြောင့် တင်းပြောင်ချောမွတ်နေသည်။ ပေါင်ရင်းစပ်ဆီမှ
မန္တလေးမြို့ ကန်တော်ကြီး အရှေ့ဖက်ခြမ်း တစ်ခုသော တိုက်ခန်း၏ အစွန်ဆုံးရှိ တတိယအလွှာတွင် အမျိုးသမီး ၃ ဦး တိုးတိုးတိတ်တိတ်နှင့် ကြိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည်။ မည်မျှအရေးကြီးသော စကားမို့ ယခုလို ကြိတ်၍ တိုင်ပင်နေကြသည် မသိ။ အဝင်တံခါးမကြီးကို
မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျွန်တော် အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ ရုံးက AE မွေးနေ့မို့ ရုံးသူရုံးသားတွေကို နေ့လည်စာလိုက်ကျွေးလို့ ကျွန်တော်က ဘီယာအမူးသောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ ကျနော်တို့အိပ်ခန်း လင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်မှာ လီးက မပျော့မမာ အနေအထားနဲ့ ပေါင်တွေဖြဲပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာ ထိုင်နေတာ
🏵️ အခန်း (၁) 🏵️ 📘ကြယ်စင်📘 “မင်္ဂလာပါ။ ပင်လယ်ဟိုတယ်က ကြိုဆိုပါတယ်။” “အစ်ကို check in လုပ်မလို့လား။ ခဏလေးနော်။ အစ်မလေး နွဲ့စိုး လာလိမ့်မယ်။” အလုပ်ကိစ္စနဲ့ မော်လမြိုင်မြို့ကို တစ်ခေါက်ရောက်ရပြန်ပြီ။ မွန်တို့ဌာနီ
ခင်ခင်လေးတစ်ယောက် သူနာပြုသင်တန်းဆင်းပြီး တောရွာလေးတစ်ရွာမှာ တာဝန်ကျတယ်။ အသက်ကငယ်ငယ် ရုပ်ရည်လေးကလည်းရှိတော့ အဖြူနှင့်အနီလေး တွဲဝတ်ထားရင် ကျက်သရေရှိသလို လုံးဝန်းပြီးတောင့်တင်းတဲ့ တင်သားလေးက အိချောပိုထက် သာတယ်။ အွန်း တင်ပဲရှိတယ်ထင်လား ရင်လည်းရှိတယ်။ မြန်မာဝတ်စုံလေးနှင့်ဆို မြင်သူတိုင်း ချစ်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်
အခုပြောမဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင် မပြည့်သေးဘူးရယ်။ ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ် လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက
သန်းနု၏ ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းတွင် အဝတ်အစားများ ကင်းမဲ့သွားခဲ့ရပြီ ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ထမိန်လေးကတော့ သူမ၏ ခါးတွင် လုံးကာ ပုံနေ၏ ။ မိုးမြင့်ရှိန်က သူ၏လက်ဖြင့် သန်းနု၏ ထမိန်လေးကို သူမ၏ ခြေထောက်ဖက်မှ ဆွဲလို့
အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင်