Author name: adminpower

အပြာစာအုပ်

ပန်းတိုင်းမွှေးသလို နမ်းတိုင်းနွေးစေသတည်း

“သူရရေ…. ဦးလေးဦးအောင်လှက အိမ်လာခဲ့ပါဦးတဲ့” လိမ္မော်ခြင်းတွေကို တဲဆီသယ်ပို့နေတဲ့ နေရာမှာ ကြီးကြပ်နေတဲ့ ကျနော်။ ရွာထဲကပြန်လာတဲ့ ရဲကို ရဲ့ စကားသံကြောင့် “ဟာကွာ ဒီမှာ ကားတင်ဖို့ ခြင်းမပြည့်ရသေးတဲ့ကြားထဲ။ ရဲကို ဘာအတွက်တဲ့လဲ” “အာ့တော့ မသိဘူးကွ။ […]

အပြာစာအုပ်, အပိုင်း ၂

ပန်းတိုင်းမွှေးသလို နမ်းတိုင်းနွေးစေသတည်း (အပိုင်း ၂)

“အို ” ဆိုတဲ့ စကားလေးတစ်ခွန်း ထွက်သွားတာကလွဲလို့ ကျနော့်ခါးကို ဖက်လို့ ကျနော့်အနမ်းကို ကြည်ဖြူစွာ ခံယူနေတာမို့ “ချစ်တယ် ညီမလေးရယ် ချစ်တယ်” ဆိုပြီး စကားသာ တဖွဖွပြောရင်း ကျနော့်လက်တွေက နှင်းခိုင် နောက်ကျောပြင်တလျှောက် အထက်အောက်

အပြာစာအုပ်

မိတူးဘဝ ပထမရင်ခုန်သံ

အခုရေးမယ့် ဇာတ်လမ်းလေးက ကျမဘဝရဲ့ လိင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပါ။ ဖြစ်ခဲ့တာကြာလှပြီ ဆိုပေမယ့် ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံဆိုတော့ ဒီနေ့အထိ သေသေချာချာ မှတ်မိနေဆဲပါ။ အဲဒီတုန်းက ကျမက (××) နှစ်ကျော်ကျော်လေး ရှိပါသေးတယ်။ (×) တန်းအောင်ခါစပေါ့။

အပြာစာအုပ်

သူရဲကောင်းလေးဖော်

တိုးအောင် နှင့် ဖိုးကျော်တို့ ရွာအရှေ့ထိပ် ညောင်ပင်ကြီးအောက်တွင် နွားကျောင်းရင်း မကြာခင်က ဖြစ်ပွားသွားသော ကာမအဓိကရုဏ်း အကြောင်းကို မြိန်ရေယှက်ရေ ပြောနေကြသည်။ သူတို့အသက်တွေက အခုမှ ၁၅ နှစ်ကျော်လို့ ၁၆ နှစ်ထဲဝင်ကာစ ရှိကြသေးသည်။ လူပျိုကလေးတွေ

အပြာစာအုပ်

အချိန်ပိုင်းလင်

ထွန်းလွင်ရဲ့ စကားကတော့ ပြတ်သည်။ သူ့ညီမအရင်း နောက်မီးလင်းသည့်ကိစ္စကို သာမန်ကိစ္စလောက်ပဲဟု သတ်မှတ်ကာ၊ သူလည်း သူ့လမ်းသူသွား၊ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားဆိုသလို၊ လည်သူစားတမ်း အဘိဓာန်ကို လက်ကိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ မောင်မောင်ကသာ သူခိုးလူမိကိန်းဆိုက်နေသူမို့ လန့်တော့ ခပ်လန့်လန့်ပင် ဖြစ်သည်။

အပြာစာအုပ်

မယုံမရှိနဲ့ တကယ်ရှိတယ်

မာမာတင့်အသက်က ၁၉ နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီ..။ ဆယ်တန်း နှစ်ခါကျပြီး ပြန်မဖြေတော့ပဲ အဒေါ်ဖြစ်သူ မစန်းဝင်းရဲ့ အထည်ဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား ကူ၍ ဈေးရောင်းပေးသည်..။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက်တော့ အဝတ်အစားက အဓိကအခန်းမှာ ပါဝင်သည်..။ မာမာတင့်က အထည်ရောင်းတာဆိုတော့ သူမအတွက်

အပြာစာအုပ်, အပိုင်း ၂

ချစ်တဲ့ ဖေဖေလေး (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

ပြောပြောဆိုဆို အမေနဲ့ ဖေဖေလေးတို့ နှစ်ယောက်ကြားကို အတင်းတိုးပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အမေရော ဖေဖေလေးပါ နုကို သဘောကျပြီး (သမီးကတော့လေ တကယ့်ကလေးလေးကြနေတာပဲ) လို့ အမေက ပြောနေပေမယ့် နုကတော့ အတင်းတိုးထိုင်နေတော့ နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံမှာ သုံးယောက်ထိုင်တော့ နုတင်ပါးတွေက

Uncategorized

ချစ်တဲ့ ဖေဖေလေး

(ဟူးးး) မျက်စိကိုစုံမှိတ်လည်း အိပ်လို့မပျော်တာမို့ လေပူတွေကို မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။ အရင်ကဆို အမေ့ကိုဖက်ပြီး အိပ်နေကြ ဖြစ်သည်။ အခုလို တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ခဲ့ဖူးတာမို့ ဘယ်ပြောင်းညာပြောင်းနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိသည်။ တကယ်တော့ နုကို အခုလိုဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့သူက

အပြာစာအုပ်, အပိုင်း ၂

ကြယ်ကြွေတိုင်း ဆုတောင်းမိတယ် (အပိုင်း ၂ )

” တီတီ … တီတီ …… တီ …… ” ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ နေနေတုန်း ခြံဝန်းတံခါးပေါက်က ကားဟွန်း တီးသံကြောင့် မိန်းမနဲ့ ကျနော် ပြိုင်တူကြည့်လိုက်မိတယ်။ ” ကိုအောင်

Scroll to Top