အခန်း ( ၁ ) ရန်ကုန်မြို့ – မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အစ်ကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသအပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် […]
အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်သို့ လေယာဉ်တစ်စင်း ဆင်းသက်လာလေသည် ။ ထိုလေယာဉ်ပေါ်မှ အသားဖြူဖြူ ဗလတောင့်တောင့်ဖြင့် ကြည့်ကောင်းသော ယောက်ျားတစ်ယောက် နေကာမျက်မှန်လေးတပ်ကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို စတိုင်ကျကျလေး ဝတ်ကာ ဆံပင်တိုလေးကို ဂျဲလ်ထောင်ထားသည် ။ သူ၏ စတိုင်သည် တကယ်ကို
အသုဘ တစ်ခုတွင်… “ဟီး……ဖေဖေနဲ့မေမေ သမီးတို့ကို ထားခဲ့ပြီလား။” “ဟီး.. မမ မေမေတို့ကို ခေါ်ပါဦး။” “မေမေ ဖေဖေ ထပါဦး သားတို့ကို ကျောင်းလိုက်မပို့တော့ဘူးလား။” ဒေါ်စန်းတင်မှာ မိမိ၏ တူမနဲ့တူ နှစ်ယောက်ကို ဖက်ထားရင်း “ညီမလေးရေ၊
အိမ်ထောင်သက်ကလေး ဆယ်နှစ်ကျော်လာတော့ လင်မယား ဆက်ဆံရေးက အေးစက်သလို ဖြစ်နေတယ်။ ယောကျ်ားဖြစ်သူကို တဏှာရူးလို့ မြင်နေတာ။ သားလေးကြောင့်သာပေါ့ မဟုတ်ရင်ကွဲပြီ။ အခုလည်းကြည့်လေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် ပရောပရည် လုပ်နေတယ်။ ရင်ထဲမှာ ဒီလိုအဖြစ်မျိုးမြင်ရင် ဒေါသက အလိုလို ထွက်တယ်။
“ပြွတ်ပြွတ် – အား– ပြွတ်ဗြစ် ဒုတ် – အမလေး ကိုရယ် – အင့် – အား– ကောင်းလိုက်တာ – အ– အ–” “ကိုလည်း ကောင်းနေပြီ – ပြီးတော့မယ်”
“ဖိုးတာရေ…..ဟေ့…. ဖိုးတာ ……“ “ဗျိုး……“ “အခုလာစမ်း…….“ သောင်းမြင့်တို့နှင့် စကားပြောနေစဉ် သူ့အမေက လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖိုးတာ ပြန်ထူးလိုက်၏…။ သူ့အမေအကြောင်း သူသိ၏ ..။ ခေါ်တုန်းလာရင်လာ…။ မလာလို့ကတော့ ထန်းလက်နဲ့ ကျောတစ်ပြင်လုံးအရေလန်အောင် ဆော်တတ်သည်..။ အဲဒါ
ကာမဂုဏ် ခံစားခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေ ဟူသော စကားရှိသည်..။ ကာမဂုဏ် ခံစားရခြင်းသည် ပင်လယ်ရေ (သို့) ဆားငံရေကို သောက်ရခြင်းနှင့် တူသည်ဆို၏ ..။ ရေငတ်တိုင်း ဆားငံရေကို သောက်မိ၏ ။ သောက်တိုင်းသောက်တိုင်း
ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်း ရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုး လို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင် ဆိုပေမယ့် အဲ့နာမည်ကို ဘယ်သူမှ
ညပိုင်း အချိန်ပို ဆင်းရမှာမို့လို့ ကျုပ် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့တယ်။ ကားဆေးသုတ် လုပ်ငန်းပါ။ အလုပ်က မနိုင်ဘူးဗျ ဆရာပါ ဝင်လုပ်နေရတာ။ကျုပ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုး နဲ့ မမဖြူကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျုပ်နာမည်က ကျော်ဦးပါ။ မမဖြူက ကျုပ်အစ်မအရင်း