“ ဖြန်း နင့် အဲ ဒါ ဘာလုပ် တာလဲ ”တင်းရင်း နူးညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ် အင်္ကျီပေါ်ကနေ ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ ရှက်ဒေါသနဲ့ […]
` ခွေး တွေ.. ရှင်တို့ … ခွေးတွေသိလား´ `အငုံ´ ငယ်သံပါအောင်ကြုံးအော်ပြစ်လိုက်သော အသံလေးက တိုက်ကြီးအတွင်း ဗုံးပေါက်ကွဲသလို မြည်ဟီးသွားလေ သည် ။ အငုံမေမေ၊ ပွင့်က ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေသော ထမီကို ကယောင်ကတမ်းဆွဲယူပြီး ခြေမှစွပ်ဝတ်ခါ၊
တကယ် တော့ သက်လွင် လွန်သည် ဟု မဆိုသာပါ ။ မတ် က မရီးကို ကြံတာမျိုး က မမှန် ဟုသာ အရပ် စကား ကြားခဲ့ ဘူးပါသည် ။ အမှန်
ခပ်ချိူ ချို ဝိုင် တစ်ခွက် ကို တမြေ့မြေ့ သောက်ရင်းး အတိတ် အကြောင်းးကို စဉ်းစား မိတိုင်းး သေမတတ် နာကျင်ရတယ် ။ စုမာယာ ခပ်တိုးတိုး ခေါ်သံက နားထဲ ဗုံးခွဲ လိုက်သလို
မိန်းမ တစ်ယောက် ဟာ အနား မှာ အားကိုး အားထား ပြုစရာ ယောက်ျားသား တစ်ယောက် မရှိရင် မတင့်တယ် လှပါဘူး ။ ဒါကြောင့် လည်း ရှေး လူကြီး တွေ က
အနီ ရင့်ရောင် ကိုယ်ကျပ် ထမီ စကပ် ဝတ်ထား သော ပြည့်ပြည့် လုံးလုံး တင်ပါးလေး နှစ်ဖက်မှာ ခုလို နောက်က ကြည့်ရတာ အသည်းယား ချင်စရာ။ တင်ပါး တဝိုက် ထမီစကပ် လေးပေါ်မှာ
ပိုးသား နက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံ လေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင်
အိမ် မှာ အလှုတစ်ခုရှိတော့ ဧည့်သည်တွေက အရမ်းများနေပြီး ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ အားလုံးဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ကြရတယ်၊ ယောက္ခမကတော့ သူအတွက်အိပ်စရာကို မီဖိုနားက စတိုခန်းလေးမှာ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်လေ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ယောင်္ကျားကတော့ တစ်ခြား အမျိုးသားဧည့်သည်တွေနဲ့အတူ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဘဲ အိပ်ကြတာပေါ့၊
မောင်မောင်မျိုး တစ်ယောက် တော်တော် ပျော်နေသည် ။ အခုချိန် တွင် ကမ္ဘာပေါ် မှာ စိတ် အချမ်းသာဆုံး လူစာရင်း ကောက်လိုက် ရင် သူထိပ်ဆုံး နားလေး ကပင် ပါလာနိုင် သည် ။