နောက်မီး နီနီ လင်းနေသည် (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

( ခက်တယ်ကွာ… မင်းလုပ်တာ.. ငါတော့ သေတောင် သေလိုက်ချင်တော့တာဘဲ …)

( အစ်မရယ်.. ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ .. လာပါဗျာ.. လိုးကြရအောင် …)

( အို… လွှတ်.. လွှတ် .. မင်း… မင်း.. သိပ်ရဲတာဘဲ …)

အာဝါးက တော်တော်သန်မာသည် ..။ နီနီကို အတင်းဝင်ဖက်ကာ အတွင်းခန်းကို ဆွဲခေါ်လေသည်..။ နီနီ ရွေးစရာ လမ်းကမရှိ ..။ ကိုကျော်သိန်းသိရင် မိုးမီးလောင်မည် ..။ သူ့ကို ပေးလိုးပြီး နှုတ်ပိတ်ရတော့မှာဘဲ …။

( ကဲ.. ကဲ.. တအား မလုပ်နဲ့ကွာ.. ငါ့အသားတွေ အညိုအမဲ စွဲကုန်မယ်… မင်းလိုချင်တာ ယူသွား.. ဟုတ်ပြီလား …)

အာဝါး သူဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာပြီမို့ အရမ်း ဝမ်းသာသွားလေသည် ..။ သူ အပင်ပန်းခံပြီး သင်္ဘောသားတွေဆီက ကိုကျော်သိန်းရဲ့ သင်္ဘောလိပ်စာရအောင် လုပ်ရတာ တန်သွားပြီ ..။ ဒီလိုချောလှပြီး တောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမမျိုး သူလိုးရဖို့ဆိုတာက မလွယ်လှ ..။

နီနီလည်း ကုတင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို အသာလေးမဟကာ ..

(လာ..လာ..လုပ် …)

ဆိုပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်သည် ..။ အာဝါးကလည်း လူလည်။

( ဒီလို ပန်းဆိုးတန်း ကုန်းတံတားအောက်က တရှဲတမတ်ပြတဲ့ အပေါစား ဖာသည်လို မလုပ်နဲ့လေ။ အစ်မ ထမိန်ကို အားလုံးချွတ်လိုက်ပါဗျာ …)

( မင်း.. သိပ်လည်တယ် …)

နီနီ သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး ထမိန်ကို ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ချလိုက်လေသည် ..။ မီးရောင်အောက်မှာ ဖြူဖွေးလှပတဲ့ နီနီရဲ့ ဝတ်လစ်စားလစ် ကိုယ်အလှကို အာဝါး တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူ့ပေါင်ကြားက ငပဲကြီးမှာ မတ်မတ်ကြီး တောင်လာသည် ..။ နီနီလည်း ဖိုးတာရဲ့ လီးထက်တောင်ရှည်တဲ့ အာဝါးရဲ့ လီးမဲမဲကြီးကို ကြည့်ကာ ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာပြီး စိတ်ဝင်စားမိရသည် ..။

လီးကြီးသည် အဝတ်မဲ့နေသော နီနီ့ကို တွေ့လိုက်တာနဲ့ တဆတ်ဆတ် လှုပ်ခါရလောက်အောင် ထကြွလာလေသည် ..။

( အို.. နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူးကွာ.. မမ ကြောက်တယ် ..)

( မကြောက်ပါနဲ့ ဗျာ..။ မမ ခံနိုင်တာ ကျနော် တွေ့ဖူးတာဘဲ .. ကိုဖိုးတာ တအားဆောင့်ပေးတာ မမ ခံနိုင်တာဘဲ …)

ဆိုပြီး ပက်လက်လေး လှဲချပေးတဲ့ နီနီရဲ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲကားပြီး ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွမှောက်လိုက်လေသည် ..။ အာဝါးရဲ့ လဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည် ..။

(ဗြိ.. ပြိ..)

(အိ……. အင်း.. အဟား… ကြီးလိုက်တဲ့ ဒစ်ကြီးဟာ …)

လီးကြီးတိုးဝင်လာချိန် သူမရဲ့ စောက်နံရံတွေကို တထစ်ထစ် ပွတ်ဆွဲသွားလို့ နီနီ တော်တော်အီဆိမ့်သွားသည် ..။ စောက်ရည်တွေလည်း တအားထွက်သည်လို့ ထင်မိသည် ..။ လီးတုတ်တုတ်ကြီး တင်းတင်းကြီး စိုက်ဝင်နေသည် ..။ အာဝါးက ဆက်ပြီး ဖိသွင်းသည် …။

(အား… ဖြေးဖြေး……)

အာဝါးက လီးကြီးကို အသာဆွဲနုတ်ပြီး ပြန်ထိုးသွင်းပြန်သည် ..။ စောစောက ရေချိုးရင်း လီးဆာလာတာ အခု လီးကြီးတစ်ချောင်းက ပီပီပြင်ပြင် သူမကို လိုးနေပြီ ..။ ကိုကျော်သိန်းနဲ့ အလိုးခံရတာ မကျေမနပ် ဖြစ်ခဲ့ရသလောက် အခု လီးတုတ်တုတ်ကြီးတွေနဲ့ အလိုးခံနေရပြီ ..။ အာဝါးဆိုတဲ့ ကောင်လေးသည် လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန် ဆိုသလိုဘဲ လူသာ ငယ်တယ်ထင်ရပေမဲ့ နာမည်က တုတ်ကြီးဆိုတဲ့ စကားလိုပါဘဲ ..။ လူနဲ့ မလိုက်အောင် ရှည်ပြီးတုတ်တဲ့ လီးကြီးနဲ့ လိုးနေပါပြီ ..။

ကောင်လေး ကြည့်ရတာ မိန်းမအလိုး တော်တော် အတွေ့အကြုံ ရှိဖူးသည် ထင်သည် ..။ နီနီ့ကို အပီအပြင်ကို လိုးနေပြီ ..။ ဖတ်ကနဲ.. ဖတ်ကနဲ လိုးဆောင့်ချက်တွေက ထိမိလှသည် …။ သူဆောင့်လိုက်တိုင်း နီနီလည်း ပြန်ပြန်ကော့ပေးမိသည် …။ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပေးနေသည် ..။ အာဝါးက ဘယ်ညာပြေးနေသော ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေကို လက်နဲ့ ချုပ်ကိုင်ထားပြီး တဖန်းဖန်း လိုးဆောင့်လေသည်..။

( ကောင်းလား …)

( အင်း.. အင်း ..)

လိုးဆောင့်တဲ့ လူက ဆောင့်သလို အောက်ကခံတဲ့ သူကလည်း ကော့ပေးလိုက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ညှစ်ပေးလိုက်နဲ့ တက်ညီလက်ညီ လိုးကြရာ မကြာခင်မှာဘဲ နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြလေတော့သည် ..။ အာဝါးလည်း လီးကြီးကို နီနီ့စောက်ဖုတ်ထဲက ပြန်မထုတ်ဘဲ တဆုံးသွင်းထားကာ နီနီ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖိရက်ကြီး မျက်စိတွေပိတ်ကာ နားနေလေသည် ..။

(ဖယ်ဦးကွယ်.. မင်း.. ကိုယ်ကြီးက လေးလိုက်တာ…)

( နောက်တစ်ခါ လိုးဦးမှာ …)

( လိုးရမှာပါကွာ.. မမလည်း မင်းလိုးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ထပ်ခံချင်ပါသေးတယ် …)

အာဝါးလည်း လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ..။ စောစောက စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ထားတဲ့ လီးရည်တွေ နီနီ့စောက်ပတ်ထဲက စီးကျလာလို့ နီနီလည်း လက်ဝါးလေးနဲ့အုပ်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီကို ပြေးလေတော့သည် ။ အာဝါးကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး မှိန်းနေသည် ။ သူမစောက်ဖုတ်ကို ရေဆေးပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါစငယ် တစ်ခုကို ရေဆွတ်ကာ ယူလာပြီး အာဝါးရဲ့ ပေကျံနေတဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာ ပွတ်သပ် သုတ်သင်ပေးလေသည် …။

( မမ .. နောက်တစ်ခါ လိုးကြဦးမယ်နော် …..)

( အင်းပါ …. မင်းလေးက သိပ်အလိုးကောင်းတော့ မမလည်း ထပ်လိုးချင်ပါတယ်ကွာ ….)

………………………………………………..

ကျော်သိန်းတို့သင်္ဘောသည် ဟောင်ကောင်နဲ့ ဂျပန် ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် ပြေးဆွဲကာ နေရာက ဟောင်ကောင်ပြန်အရောက် ယခင်ရနေတဲ့ ကုန်တွေ မရ တော့ဘူးဆိုပြီး ဟောင်ကောင်မှာ ကျောက်ချထားပြီး ကုန်ဘယ်မှာ တင်နိုင်မလဲ ရှာဖွေနေသည် ..။ နှစ်ရက်လောက်အကြာ ကုန်ရပြီဆိုပြီး ဟောင်ကောင် ဆိပ်ကမ်းက ခွာသည် ။ သင်္ဘောမာလိန်မှူး ကပ်ပတိန်က မြန်မာပြည် ရန်ကုန်မြို့ကိုဝင်ပြီး ကုန်တင်ရမည်လို့ ပြောသည် ..။ မြန်မာသင်္ဘောသားတွေမို့ ရန်ုကုန်ကို ပြန်ဝင်မည်ဆိုတော့ အလွန်ဘဲ ဝမ်းသာ သွားကြလေသည် ..။ ဒီကြေငြာချက်ကို မာလိန်မှူးက သင်္ဘော ရန်ကုန်ကို စဦးတည် ခုတ်မောင်းတော့မှ ထုတ်ပြန်လိုက်တာဖြစ်လို့ သင်္ဘောသားများသည် မိမိတို့ဇနီးမယား မိသားစုတွေကို ဖုန်းဆက် အကြောင်းမကြားလိုက်နိုင်ကြပေ။ ရန်ကုန်ရောက်မှဘဲ မိသားစုတွေကို အံ့အားသင့်သွားအောင် ရုတ်တရက် အိမ်ပြန်သွားကြရမယ်လို့ သင်္ဘောသား အားလုံးက တိုင်ပင်နေကြသည် ..။

ကျော်သိန်းတို့ ရန်ကုန်ရောက်တော့ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းမှာ သင်္ဘောကပ်လေသည် ..။ ကျော်သိန်းက လေးဘီးအငှားကားကို တခြားသင်္ဘောသားတွေနဲ့ အတူ ပေါင်းငှားလာပြီး လမ်း ၅၀ ထိပ်တွင် သူက ဆင်းကျန်ခဲ့သည် ..။

ဒီအချိန်မှာ နီနီသည် ဖိုးတာ လာခေါ်မည်ဆိုလို့ လမ်း ၅၀ ထိပ်တွင် ရပ်စောင့်နေပေသည် ..။ မလှမ်းမကမ်းမှာ ထိုးဆိုက်လာတဲ့ လေးဘီးကား ပေါ်က ဆင်းလာသော ကျော်သိန်းကို နီနီက စပြီး မြင်လိုက်သည် …။

( ဟင်.. အစ်ကိုကြီး …)

နီနီ ပြေးသွားပြီး ကျော်သိန်းကို နှုတ်ဆက်လိုက် သည် ..။

( ဟင်… နီနီ.. ဘယ်သွားမလို့လဲ ..)

( နီနီ ဈေးသွားမလို့လေ … အစ်ကိုကြီး … အစ်ကိုကြီးကို တွေ့လိုက်လို့ .. အစ်ကိုကြီး ပြန်လာမှာ အကြောင်းလည်း မကြားပါလား …..)

( အပြီးပြန်လာတာ မဟုတ်ဘူး …. ရန်ကုန်မှာ ကုန်လာတင်တာ.. နီနီရဲ့ ….)

နီနီသည် အရင်လိုဘဲ ဟန်ဆောင်ပြီး အမူအရာ ပိုပိုနဲ့ ညုတုတုလေး

( ပျော်လိုက်တာ.. ငါ့အစ်ကိုကြီး ပြန်လာပြီ …)

ဆိုပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လက်မောင်းကို တွဲခိုကာ သူတို့ လမ်းထဲကို လျှောက်ဝင်ကြလေသည်..။ ဒီအချိန်မှာ နီနီကို လာခေါ်သော ဖိုးတာသည် လမ်းထဲကို လင်ကြီးလက်မောင်းကို တွဲခိုကာ လျှောက်ဝင်သွားတဲ့ နီနီ့ကို တွေ့လိုက်လေသည် …။

( ဟာ… ဘဲကြီး ပြန်ရောက်နေပါလား ….)

တိုက်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ နီနီက ကျော်သိန်းအတွက် ရေခဲသေတ္တာထဲက စပတ်ကလင် အအေး ပုလင်း ပြေးယူကာ ပေးသည် ..။ အလိုက်သိသော မယားလေးကို ကျော်သိန်း သဘောကျ ကျေနပ်နေသည် ..။ အင်း.. ခဏကြမှ ခွဲခွာတာ ကြာတာကို အတိုးချပြီး လိုးမည်လို့ တွေးနေသည် ..။

(အစ်ကိုကြီး ဘာစားမလဲဟင်.. အစ်ကိုကြီး ပြန်လာမယ်ဆိုတာ မသိတော့ နီနီလည်း ဘာမှ ချက်ပြုတ်မထားဘူး.. အစ်ကိုကြီးရဲ့ ..)

( ဘာမှချက်စရာ မလိုပါဘူး.. နီနီရယ်.. အစ်ကိုကြီးတို့ ဆိုင်ကဘဲ ဝယ်စားကြတာပေါ့ …)

ကျော်သိန်းက သူ့အနားက ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ နီနီရဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်သားတွေကို ဖြန်းကနဲ ရိုက်လိုက်တာကြောင့် နီနီက

( အား… နာတယ်.. အစ်ကိုကြီး……)

ဆိုပြီး ညုတုတုနဲ့ အော်လိုက်သည် ။ ကျော်သိန်းး ရေချိုးသည် ..။ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ နီနီက သူ့တကိုယ်လုံးကို မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးနဲ့ ရေသုတ်ပေးသည် ..။ သူ့ကိုပြုစုတဲ့ မယားလေးကို ကျော်သိန်း ကြည့်ရင်း ကာမစိတ်တွေ နိုးကြွလာလေသည် ..။

( အစ်ကိုကြီးကို စုပ်ပေးမလားဟင်..)

( စုပ်ပေးမှာပေါ့ .. အစ်ကိုကြီးရဲ့ …)

နီနီက ကျော်သိန်းရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက်လိုက်ပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငုံလိုက်သည်။ ပြတ်လပ်တာ ကြာနေလို့ ကျော်သိန်းသည် တဏှာ အလွန်ထန်နေပြီး စုပ်ပေးနေတဲ့ နီနီ့ပါးစပ်ကို ကော့ကော့ထိုးနေသည် ..။ နီနီလည်း သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကို လျှာနဲ့ထိုးပေးကာ စုပ်နေသည် ..။ မကြာခင်မှာဘဲ ကျော်သိန်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည် ..။….

( အား …… ဟားဟား……)

………………………………………………

ကျော်သိန်း သင်္ဘောက ၄ ရက်ကြာအောင် ကုန်တွေ တင်အပြီး နောက်တစ်နေ့ ပြန်ထွက်ရတော့မည်လို့ သိရသည် ..။ ကျော်သိန်းလည်း နေ့တိုင်းလိုလို နီနီ့ကို လိုးသည် ..။ တချို့နေ့တွေမှာ ၃ ချီ ၄ ချီ လိုးသည် ..။ နီနီလည်း လင်ကျေနပ်အောင် သူလိုချင်သလို အားလုံး လုပ်ပေးလေသည် ။ ယခုလည်း သင်္ဘော မကြာခင် ထွက်တော့မှာ သိတော့ မသွားခင် မယားလေးကို အားရပါးရ လိုးလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး နီနီ့ကို အိပ်ခန်းအတွင်းကို ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။

( အစ်ကိုကြီးကလည်း နေ့ရောညရော လိုးပြီးပြီဘဲ… ထပ်လိုးဦးမလို့လား ဟင် …. ကိုကြီးက သိပ်အားကြီးတာဘဲ ဟင့်…)

နီနီက ညုတုတုနဲ့ ကျော်သိန်းကို ပြောရင်း သူမအဝတ်တွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် …။ ကျော်သိန်းက ဘယ်လက်နဲ့ နီနီ့နို့တစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်နေပြီး ညာလက်နဲ့ ဖင်တုံးတွေကို နယ်သည်…။

( အင်း… လိုးဦးမယ် …. ပင်လယ်ထဲမှာ အကြာ ကြီး.. မလိုးရဘဲ ပြတ်လပ်နေမှာ နီနီရဲ့ ….)

ကျော်သိန်းက သူ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ လီးမဲမဲကြီးက ငေါငေါကြီး မတောင်တတောင် ဖြစ်နေသည် ..။ နီနီက အလိုက်သိစွာနဲ့ ကျော်သိန်းရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည် ..။ နီနီ့ စိတ်ထဲမှာတော့ ဖိုးတာတစ်ယောက် မတွေ့ရတာကြာလို့ တအားလိုးချင်နေမှာဘဲလို့ တွေးနေသည် …။

( လျှာနဲ့ထိုးလေ.. နီနီ..)

ကျော်သိန်း အသံကြီးကြောင့် သူ့စိတ်တိုင်းကျ နီနီ လျှာနဲ့ လီးကြီးထိပ်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးထိုးပေးနေလိုက်သည် ..။

( စုပ်.. စုပ်….. အား… ကောင်းတယ် .. လီး.. အခုမှ… တအားမာတောင်လာတယ်… စုပ်.. စုပ် ….)

ကျော်သိန်းလည်း နီနီ့ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ..။

( လိုးမယ် .. နီနီ … ဖင်ကုန်းပေး…)

နီနီလည်း လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေကို ထောင်ပေးသည်…။ နီနီ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးသည် ဖင်ကြီးတွေကြားက ပြူးထွက်နေသည် ..။ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှာ နီညိုညိုစောက်ဖုတ်ကြီးက ထင်းထင်းကြီး တွေ့နေရ သည် ..။ ကျော်သိန်းမှာ စိတ်တွေထလာပြီး နီနီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကုန်းယက်လေတော့သည် …။

(ပလပ်.. ပလပ်.. ပြတ်.. ပြတ် ….)

( အို.. ဟင့်… ဟင့်..)

နီနီ ဖင်ကြီးတွေ ရမ်းခါနေသည် ။

( အို့.. ကိုကြီးရယ် …. ဘာလို့ယက်နေတာလဲလို့ …. ဟင့်ဟင့် …)

ကျော်သိန်းက ဖင်ကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲကာ ဖင်ပေါက်နီနီလေးကိုပါ လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးဆွလေသည် ..။ နီနီမှာ တစ်ခါမှ ထိုကဲ့သို့ ဖင်ပေါက်ကို လျှာထိပ်နဲ့ထိုးတာ မခံဖူးလို့ တဆတ်ဆတ် ခါနေသည် ..။ ဖင်တုံးကြီးတွေ တုန်ခါနေသည် ။ ကျော်သိန်းက စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လျှာကြီး ထိုးသွင်းပြန်သည် ..။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လျှာကို မွှေနှောက်သည် ..။

( အို.. ရှီး…. ရှီး……… အာ့အာ့………. အာ့…. ရှီး…)

နီနီ သုတ်ရည်တွေ စီးကျကာ ပြီးသွားရသည် …။

( ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် …. အသဲခိုက်သွားတာဘဲ….)

( ကဲ လိုးကြစို့ နီနီ ….)

( ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးမှာလဲ ကိုကြီး …)

( နီနီကလည်း .. ကိုကြီး ဘယ်လိုပုံကြိုက်လဲ သိသားနဲ့… ဟဲဟဲ……)

ကိုကျော်သိန်းသည် ဖင်ထောင်ခိုင်းပြီး အနောက်က ဆောင့်ရတာကို အင်မတန်မှ ကြိုက်သည် ..။ ငပိသံကြီးနဲ့ ဒေါ်ဂီစတိုင်လို့ ဘိုလို မှုတ်သေးသည် ..။ နီနီ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်း နီနီ့ဖင်ကြီးတွေကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်သည် ..။

(ဟင့်.. ကိုကြီး….ဘာလို့ရိုက်တာလဲ … လို့..)

( မိုက်လို့… မိုက်လို့.. ရိုက်တာ…)

( ဟင့် မိုက်ရင် ထောင်ကျမှာပေါ့ လို့ ….)

( ထောင်မကျခင် ထောင်ချလိုက်မယ် …)

ကျော်သိန်း နီနီ့ဖင်နောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး နီနီရဲ့ ပြူးထွက်နေတဲ့ အလှရတနာ အဖုတ်ကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်လေသည် ..။

( အင်း………………………………)

( ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် …)

ကျော်သိန်း ရေရေလည်လည် ဆောင့်လိုးသည် ..။ အားကုန် ဆောင့်သည် ..။ ဆက်တိုက် ဆောင့်သည်…။ အချက် ၅၀ လောက် ဒလကြမ်း ဆောင့်ပြီး သုတ်ရည်တွေ နီနီ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားလေသည်…။ ကျော်သိန်း သုတ်ရည်တွေ ပေလူးနေတဲ့ လီးတန်းလန်းကြီးနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သည် ..။

( နီနီ ….)

( ရှင် ….. အစ်ကိုကြီး …..)

( အစ်ကိုကြီး .. ဒိန်ချဉ် သောက်ချင်တယ်ကွာ … ဒိန်ချဉ် သွားဝယ်ပေးပါလား ……)

( ဟုတ်ကဲ့ … အစ်ကိုကြီး ……)

နီနီ အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်ပြီး တိုက်ပေါ်က ဆင်းခဲ့သည် ..။ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်က တစ်လမ်းကျော်မှာ …။ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ဘေးက စာအုပ်ဆိုင်က ဖုန်းနဲ့ ဖိုးတာကို နီနီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည် …။ ဖိုးတာက မမနီကို သိပ် လွမ်းနေတယ်တဲ့ …။ နီနီက မနက်ဖြန် ညနေဆို ကျော်သိန်း သင်္ဘောထွက်မှာမို့ မနက်ဖြန် ညဦးပိုင်းမှာ ချိန်းလိုက်သည် …။

နီနီ ဒိန်ချဉ် ပါဆယ်ထုပ်လေး ဆွဲပြီး အိမ်ပြန်လာရင်း အလိုးကောင်းသော အာဝါးဆိုတဲ့ ဂိုဒေါင်စောင့် ကောင်လေးကိုလည်း သတိရမိနေပြီး ဖိုးတာ မအားတဲ့ အချိန်တွေမှာ အာဝါးကို ချိန်းပြီး လိုးခိုင်းဦးမယ်လို့ တွေးနေမိရသည် ။

………………………………………………

နောက်တစ်နေ့ ညနေ …။

ကျော်သိန်းရဲ့ သင်္ဘော ပြန်ထွက်ပြီ ..။ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းကနေ သင်္ဘောကြီး ပြန်ထွက်သည် ..။ ကျော်သိန်းက တက်မကိုင် တာဝန်ကျသည် ..။ ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို သူ တက်မကိုင်နေရင်း မြင်နေရသည် ..။ ရန်ကုန်မြစ်အတိုင်း ပင်လယ်၀ကို ပြန်ထွက်လာသည် ..။ သီလဝါအရောက် ရေကြောင်းပြက ဆက်မထွက်နိုင်တော့ ..။ ရေကျနေသည်။ သောင်နဲ့ မလွတ်ဆိုပြီး ကျောက်ချခိုင်းသည် ..။ ဒီည ဒီမှာဘဲ ကျောက်ချထားပြီး မနက်ကြမှ ရေတက် ရေကျကို ကြည့်ပြီး သင်္ဘောထွက်မည်လို့ ပြောသည် ..။ တစ်ည အိပ်ဦးမှာမို့ ရန်ကုန်ကိုပြန်မဲ့ ရေကြောင်းပြနဲ့ လိုက်ချင်တဲ့ သင်္ဘောသားတွေ ပြန်လိုက်သွားပြီး မနက်ကြမှ ရေကြောင်းပြလာမဲ့ မော်တော်လေးနဲ့ ပြန်လိုက်လာလို့ရကြောင်း မာလိန်မှူးက ပြောသည် ..။

ကျော်သိန်းလည်း ဒီတစ်ည မယားလေးနဲ့ ထပ်အိပ်နိုင်သေးလည်း မနည်းဘူးဆိုပြီး မာလိန်မှူးကို သူလည်း ပြန်လိုကြောင်း ပြောလိုက်လေသည် ….။ ကျော်သိန်း အပါအဝင် ၄ ယောက် ပြန်လိုက်သွားကြသည် …။ ကျော်သိန်း သင်္ဘောထွက်တာ ပန်းဆိုးတန်း ဆိပ်ကမ်းက ဆိုတော့ နီနီ လိုက်ပို့သည် ..။ သင်္ဘောကြီး ကမ်းကခွာတော့ ကျော်သိန်းက တက်မကိုင်တာမို့ တက်မခန်း (ဝှီးဟောက်စ် ) ကနေ နီနီ လက်ပြကျန်ခဲ့တာ ကျော်သိန်း တွေ့နေရသည် ။

နီနီလည်း ကျော်သိန်း သင်္ဘောကြီး မြစ်ထဲ ခုတ်မောင်းသွားတာ မျက်စိတဆုံး လိုက်ကြည့်နေရင်း စိတ်ပေါ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည် ..။ လင်ကြီးတော့ သွားပြီ …။ လင်ငယ်လေး ဖိုးတာဆီကို ဖုန်းထပ်ခေါ်ရဦးမည် ..။ ကျော်သိန်းထက် လီးကြီးပြီး ကျော်သိန်းထက် အားသန် လိုးနိုင်သော ဖိုးတာရဲ့ အပြုအစုတွေကို ခံရတော့မှာမို့ နီနီ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည် ..။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နီနီ ရေချိုးသည် ..။ တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောသည် ..။ အထူးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြား ဖင်တွေကြားပေါ့ ..။ ဖိုးတာ နမ်းရင် စုပ်ရင် အနံ့မနံအောင်ပေါ့ ..။ ညနေက ကျော်သိန်းကို လိုက်ပို့ပြီး အပြန် ဖိုးတာကို ဖုန်းဆက်ပြီး လာခေါ်ဖို့ ပြောထားသည် ..။ လင်ကြီးလည်း အခုလောက်ဆို အိန္ဒိယသမုဒ္ဒရာထဲ ရောက်နေလောက်ပြီမို့ ဖိုးတာကို တိုက်ရှေ့ကိုဘဲ လာခေါ်ဖို့ မှာထားလေသည် …။

ကျော်သိန်းတို့ ပြန်လိုက်လာတဲ့ မော်တော်ဘုတ်ကလေးသည် ဖွတ်ချက်ဖွတ်ချက်နဲ့ ရန်ကုန်မြစ်အတိုင်း ပြန်ခုတ်လာသည် ..။ အမှောင်ထု လွှမ်းခြုံလာပြီ ..။ ပန်းဆိုးတန်းဆိပ်ကမ်းကိုဘဲ မော်တော်လေးက ပြန်ဆိုက်သည် …။ ရေကြောင်းပြ အဖိုးကြီးက မနက်ကို စောစော ဒီဆိပ်ကမ်းကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့ဖို့ ပြောသည် ..။

ကျော်သိန်းတို့ အငှားကားတစ်စီး စုပြီး ငှားလိုက်ကြပြန်သည် ..။ ကျော်သိန်းသည် စုငှားလာတဲ့ အငှားကားကို လမ်းထိပ်မှာ ရပ်ခိုင်းပြီး ဆင်းလျှောက်ခဲ့သည် ..။ နီနီ သူ့ကိုတွေ့ရင် အရမ်း အံ့သြသွားမှာဘဲ ဆိုပြီး နီနီ့ကိုခေါ်ကာ တရုတ်တန်းဘက် တစ်ခုခု သွားစားမည်လို့ မှန်းထားသည် ..။

ကျော်သိန်း သူနေတဲ့တိုက်ကို လှမ်းမြင်ရတဲ့ နေရာ ရောက်လာတော့ သူတို့တိုက် လှေခါးရှေ့မှာ နစ်ဆန်း ဆန်နီ ပစ်ကပ် အပြာရောင် ကားတစ်စီး ရပ်ထားတာ တွေ့နေရသည် ..။ လှေခါးပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ နီနီ့ကို သူ ထပ်တွေ့လိုက်ရသည် ..။ သူ လှမ်းခေါ်မည် အလုပ် နီနီက နစ်ဆန်းကားအပြာလေးထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရသည် …။

နီနီသည် ကားထဲက ကားမောင်းသူကို ရယ်ပြီး စကားပြောနေသည် ..။ ကျော်သိန်း သူ အမြန်ပြေးသွားသည် ..။ ကားလေးက ဝူးကနဲ မောင်းထွက်သွားသည် ..။ သူ မမှီလိုက်တော့ …။ နစ်ဆန်းဆန်နီပစ်ကပ်လေးရဲ့ လင်းနေတဲ့ နောက်မီးနီနီတွေကို သူ ငေးကြည့်နေမိသည် …။

နောက်မီး နီနီ လင်းနေသည် ။ ကျော်သိန်း ချွေးသီး ချွေးပေါက်တွေ ကျကာ မောနေသည် ..။ မျက်လုံးတွေထဲက ကျလာတာ မျက်ရည်တွေလား ချွေးတွေလား သူ မသိတော့ ..။ သူ့ပါးစပ်က

( သြော်… မိန်းမ မိန်းမ ..) လို့ ရေရွတ်နေပေတော့သည်…။

ပြီးပါပြီ။

မှတ်ချက် – အောစာပေများသည် ဂွင်းထုဖို့သက်သက်သာဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလိုက်လုပ်လို့မရ ကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။